Tomasz Zawalski
Haha, z nadmiaru entuzjazmu to mozna rozne rzeczy zrobic. Np: stoimy w Mikolajkach (jak co noc tance, hulanki, swawole). Stalismy dziobem do kei i na kotwicy z rufy (potrzebna nie byla bo stalismy burta w burte jak sardynki). Wieczorem ktos robil pranie i przewiesil jeansy (dzinsy :) przez kosz rufowy, przykrywajac line kotwiczna. Rano oddalismy cumke dziobowa, odepchnelismy sie od burt sasiadow, dziob na wode, silnik i na srodek wody. Zebralismy z burt obijaczki, klar do stawiania zagli, 50m od brzegu. Dopiero w tym momencie ktos sie zorientowal, ze kotwica za burta :-O Padla niestandardowa komenda: - Wybierac kotwice. Tylko cicho, zeby z brzegu nie zobaczyli.
Takie dziwy mozna zrobic jak czlowiek jest w szoku, ze sie wreszcie nad wode z miasta wyrwal :-))

Wlodek Palczewski
Slyszalem jedynie ta opowiesc, ale znajac jaj bohaterow wierze w nia na 99%.
Pojezierze Ilawsko-Ostrodzkie. Rejs: kilka omeg, DT-ta. Wieczorny popas na jeziorku w okolicach Milomlyna (juz nie pamietam jak sie to jeziorko nazywa). Kilku kolesi wsiadlo na DZ-te aby sobie te pare kilometrow do Milomlyna na piwo kanalem na wioslach wyskoczyc. Wrocili pozna noca raczej w kiepkich nastrojach. Okazalo sie, ze plyneli z kotwica za rufa do samego Milomlyna i zorientowali sie dopiero jak chcieli ja rzucic na miejscu. Zpowrotem jakos lzej im szlo :-)))

Radoslaw Saniewski
Oboz zeglarski - Stacze, Jez. Rajgrodzkie. Jakies 5 (?) lat temu:

Kursanci szkoleni na zeglarza, uczyli sie wezlow cumowniczych. Poniewaz nikt przy sobie nie nosi podrecznej dalby, dla ulatwienia wezly wiazali sobie na nogach. Nastepnego dnia na wodzie, jedno z pierwszych podejsc do pomostu, wykonywane na pokaz przez sternika. Wiatr solidny, ze cztery, idealnie odpychajacy: -Przygotowac c. dziobowa do oddania!!! -Jest -,,- ! -Cume dziobowa oddaj!!! -Jest -,,-!
W tym momencie kursant wyskoczyl na pomost, a nastepnie szybko i fachowo zacumowal omege.
Do wlasnej nogi!
A poniewaz wiatr byl odpychajacy...

Pawel Czechowicz
Z zeglarskiego worka smiechu, czyli zaslyszane na przystani:

Kurs zeglarzy. Cwiczenia na wodzie, ogolnie zabawa bo to juz koniec kursu. Mozna wtedy cwiczyc roznosci jak np. "stawanie" na kotwicy. Wychodzi wiec zalogant na komende:
- przygotowac kotwice do rzucenia
- kotwica do rzucenia klar
- kotwice rzuc I niby nic, gdyby nie zapatrzona zaloga w szybujaca kotwice, za ktora szybuje niezaknagowana do pokladu lina. Dobrze, ze byla plywajaca :-)

Swobodne plywanie z jednym patentowym na pokladzie. Wesola gromadka ludzi na omedze z przewaga kobiet pierwszy raz na lodce. Raz silniej wieje, raz slabiej, ogolnie slonecznie i zabawnie. Czas jednak wracac do portu. Do cumy wyslana zostaje wlasnie taka nieprzeszkolona zaloga, bo coz moze byc trudnego w oddaniu cumy :-)
Podchodzenie za szybko wiec w ostatecznosci pada komenda:
- chron dziob
I rzeczywiscie jest chron dziob - panienka kladzie obie rece na swojej twarzy, w chwile pozniej zaskoczona wstaje z desek pomostu

Tomasz Zawalski
Szkolka zeglarska na malym jeziorze.
Instruktorzy stosowali dwa style wydawania komend:
a) -Sternik ostrzyc, sternik odpadac, sternik trzymac kurs
b) -Ster lewe, ster prawo, ster zero
No i oczywiscie na egzaminie jedna z pan wyjechala do egzaminatora (siedzacego za sterem) podczas jakiegos szybkiego manewru:
-Sternik zero!
:-))) Reszta zalogi miala problemy z utrzymaniem paszcz zamknietych ale poniewaz czekali w kolejce ...

Ten sam kurs. Szkola srobkowania. Jeden z kursantow trenuje samodzielnie. Wiatr 3 do 4, odpychajacy. Po godzinie ktos zauwaza brak baczka. Po nastepnym kwadransie ktos zauwaza baczek... pod przeciwleglym brzegiem, jakis kilometr od przystani. Po pewnym czasie omega sciaga baczek i mokrego z wysilku kursanta :))

Adam Stolarczyk
Zdarzenie mialo miejsce w Mikolajkach. W Wiosce Zeglarskiej.
Tym co tam nie byli wyjasniam, ze w WZ sa pomosty skladajace sie z plywajacych segmentow.
Bylo okolo polnocy, siedzielismy w Orionie i szykowalismy sie do snu. Nagle - pukanie. Kumpel otwiera zejsciowke i pyta:
- Slucham ?
- Czy moglby Pan na chwile wyjrzec? Bo ja tego nie potrafie odpowiedziec - powiedzial ten co do nas pukal.
Popatrzylismy niepewnie na siebie - o co mu chodzi ???
- Ale o co Panu chodzi? - ponowil pytanie kumpel
- Ale prosze, niech Pan na chwile wyjrzy, bo ja nie potrafie tego wytlumaczyc - nieustepowal nocny gosc. Wiedzieni ciekawosci wyszlismy z jachtu.
- Czy widzicie panowie - powiedzial wskazujac na srodek Mikolajskiego - ten dryfujacy jacht z kawalkiem pomostu? Ktos mi chyba zrobil glupi kawal. Nie mam jak sie dostac na lodke. Czy mogliby panowie mi pomoc?
Koncowe slowa zagluszyl wybuch smiechu... Odcumowalismy naszego Oriona, na pagajch podplynelismy do dryfujacego pomostu, zacumowalismy obok jego jachtu, po czym... wyszlismy z pagajami na pomost i zaczelismy wioslowac, holujac za pomostem dwia jachty. :-))) Na koniec wykonalismy jeszcze manewr, ktorego jakos dziwnie nie ucza na kursach zeglarskich: dojscie pomostem do pomostu...
MORAL: Patrz do czego cumujesz. Bo tamten kawelek byl tylko dowiazany cuma do reszty pomostu.

Plywlismy w towarzystiw drugiego jachty - Gigi (zanurzenie ok. 0.5 m). Chcielismy podplynac do Niedzwiedziego rogu na postoj. Plynelismy rowno, burta w burte. W pewnej chwili, juz blisko brzegu, znajomi z Gigi stwierdzili "to plyncie pierwsi, puszczamy was przodem"... i staneli w miejscu jakby mieli hamulce. Potem okazalo sie, ze po prostu w tym samym momencie zaryli kilem w dno. A my podobno mielismy miny jakbysmy zobaczyli ducha :-))))

Maciej Dems
To i ja sie dorzuce. Opowiem nie o przypadku, ale o psie. Psie naszego Kapitana. Bydle zwalo sie Robin i mialo 0,7 m wzrostu w klebie. Jak stanal na tylnych lapach to bylo ze dwa metry. No wiec ten malutki pieseczek uwielbial lowic patyki z wody. Kiedys, gdy nam obijacz wyplynal na jezioro Kapitan rzul w niego patykami liczac, ze Robinek okaze sie taki glupi na jakiego wyglada i przyniesie znacznie wiekszy i lepiej widoczny obijacz. Zludne nadzieje...
Najlepsze bylo jednak to, ze psina skakal nie tylko za patykami, ale takze za kotwicami. Skakal, lapal pyskiem za line i probowal wyciagnac. Jak sie mialo pecha, a kotwica byla stosunkowo lekka to trzeba bylo jeszcze raz ja rzucac...

Marek Matula
Przechodzilismy z Tajt na Niegocin starym kanalem Niegocinskim, maszt, a jakze, polozony - w gorze pozostal jedynie patent do kladzenia masztu - nic wielkiego - zaledwie 2 metry powyzej pokladu. Pierwszy most - spoko, idziemy na pelnym gazie bo spieszy nam sie na Niegocin (bo ladnie wtedy wialo), a kanal zupelnie pusty. Zblizamy sie do drugiego mostu - kolejowego. Jakies 30m przed mostem zaczynam miec watpliwosci: zmniejszam moc do polowy, pytam zalogantki na dziobie: "zmiescimy sie?"; w odpowiedzi slysze niepewne "chyba"... Zmniejszam obroty jeszcze bardziej - silnik ledwo pracuje, do mostu mamy jakies 15m. Staje na burcie, zeby lepiej widziec przeswit mostu - patrze i mowie "spoko", lecz mimo to przed samym mostem wrzucam "luz". Wchodzimy pod most: "patyk" doslownie "dotyka" mostu - nie zostal nawet 1cm! Wszyscy czujemy ulge, juz prawie z powrotem wrzucam bieg, lecz nagle z dziobu dobiega do mnie glos zalogantki: "oj!". Odwracam sie i oczom nie wierze: zaraz za mostem w poprzek kanalu idzie jakas rura. Niby nic, ale przechodzi 5cm nizej niz most! Oczywiscie za malo czasu by cokolwiek zrobic: slysze tylko glosne [dup] - "patyk" tak przypie***yl, ze wypadl z masztu i rabnal w poklad. Na szczescie obylo sie bez strat. I pomyslec, ze wystarczylo go chwile wczesniej po prostu... wyjac (jakies 10 sekund roboty) ;-))))

Maciej Olszewski
Wyplynelismy z Helsinek przez nikogo nie niepokojeni szczesliwi, ze znow jestesmy na wodzie .... do czasu. Po jakiejs dobie telepania sie w kierunku Szwecji ktos z nas zauwazyl na horyzoncie maly punkcik, ktory dosyc szybko sie powiekszal. Tym punkcikiem okazala sie byc finska lodz, a wlasciwie ponton strazy przybrzeznej o skromnych parametrach technicznych (jakies 2 razy po 250 KM + GPS + pare innych bajerow + maksimum trzech ludzi), ktoremu sie przypomnialo ze nie odprawilismy sie przed wyplynieciem. No coz, po Szwecji gdzie nikt nie intresowal sie nami ani jak przyplywalismy ani jak wyplywalismy byl to maly szok. Panowie ze strazy zazadali jakis dokumentow i okazalo sie, ze te troche papierow jakie juz mielismy po kontroli nawodnej panow z tej samej branzy (jeszcze zanim wplynelismy do Helsinek) nie wystarczy :-(( ... ... musielismy "odwiedzic" jeszcze jeden port finski coby dopelnic formalnosci. Padlo na wysepke - baze wojskowa Uto, lepiej nie mozna bylo wybrac. Dwa kroki w prawo - DANGER ! , dwa kroki w lewo - DANGER ! : po prostu cudownie, a wysepka byla naprawde sympatyczna gdyby tylko nie to wojsko. To juz chyba u nas jest lepiej :-)
Zastanawialismy sie czy moze przypadkiem jak my bylismy na wakacjach Finowie nie weszli na sciezke wojenna np: z Ruskimi ;-)))

Sebastian Dabrowski
Chcielismy (ja i moja zaloga) kiedys wykazac sie swoimi umiejetnosciami zeglarskimi przy przechodzeniu pod mostem.
Plan byl taki:
1)podejscie (na zaglach) na odleglosc ok 10m przed mostem
2)odszeklowanie sztagu i pochylenie paly tak by nie zachaczyla o tregry
3)miniecie mostu
4)postawienie paly
Niestety wiatr juz wtedy zupelnie zdechl, wiec postanowilismy zrzucic zagle i kontynuowac dzielo na "salucie". Wygladalo to tak:
Doplywamy do mostu, szekla odkrecona i zaczynamy klasc pale. Nagle wszyscy zrobili :o , czemu pala nie chce sie polozyc wiecej niz o ok. 20 stopni? Czasu, zeby sprawdzic, co sie dzieje bylo za malo. Gdy maszt uderzyl o tregry, pochylil sie o nastepne 20 stopni, a my uslyszelismy tylko trrrrr... No ja!!! Teraz juz bylo wszystko jasne - fok zachaczyl o knage dziobowa.

Jacek Rozanski
Kiedys opisalem tu, jak ganialismy Tangiem windsurfingowcow, co spotkalo sie ze zgorszeniem. Nie napisalem tylko, ze dosc smiesznie sie to skonczylo, tyle, ze nie mnie bylo do smiechu.
Otoz, kiedy doprowadzilismy juz windsurfingowca do nerwowego zalamania i ucieczki z jeziora postanowilismy zrobic triumfalna rundke przy brzegu. No i kiedy przeplywalismy tak 15 metrow od pomstujacej grupki znajomych wspomnianej zwierzyny zahaczylismy mieczem o dno i stanelismy. Na moment, bo wiedzielismy, ze bylo plytko i ktos czuwal przy mieczu, ale zawsze. Wzbudzilo to zrozumiala reakcje a nam ujelo nieco glorii chwaly.
Ale i tak bylo wesolo :^)

PP
Kiedys (bylo to jakos krotko po powrocie z wakacji) po uprzatnieciu mieszkania zupelnie odruchowo zrobilem piekna buchte na kablu od odkurzacza :-).

Dominika Widawska
A ja po powrocie z wakacji pompowalam wciaz noga wode, gdy zmywalam gary...

Marek Jazienicki
A ja wyrwany telefonem z glebokiego snu o 9 nad ranem, ryknalem do sluchawki

ZWROOOOOOT !!!

Na co odpowiedzial mi ryk smiechu kumpli z drugiej strony burty tzn. sluchawki.
(zdaje sie, ze snily mi sie jakies lodki czy cos takiego...)

Pawel Turczynowicz
Na mistrzostwach Polski 1996 klasy 420 w Borsku przed startem do jednego z wyscigow sedzia glowny regat, chcial nauczyc jakiegos mlodego czlowieka jak sie przywiazuje flagi. Niestety podczas pokazu sedzia utopil flage I sygnalizujaca falstart ind. Pech chcial, ze w tym wyscigu byl jeden wyrazny falstart, ktory komisja z braku innych mozliwosci puscila.
Skonczylo sie to protestem na komisje, ktory, czym sie zawsze chwale, wygralem.

Powyższa strona jest w trakcie tworzenia.
Czekam na wszelkie krytyczne uwagi.